nie plath - spleen

samotność przyszła bez zaproszenia

szarzyzna świata zewsząd otacza

za nią bezsilność wobec istnienia

brak ideowy, cisza rozpaczy

wśród tych niemocy leżę oddana

smutku jeziorom - róża ofiarna

wokół bezsensu, zrezygnowana

z łatwością z sukien sennych odarta

ciało umarło, bo brak chęci życia

oczy bezmyślnie wpatrzone w jedno

włosy rozkładam, ambicje oddaję

plany na przyszłość powoli bledną